Puszka Nicości

Puszka Nicości 

Jestem w tej puszce, w nicości
W tej przestrzeni, gdzie nikt mnie nie dostrzega
Zamknięta w ciszy, głębokiej samotności
Gdzie każda chwila jak mgła ucieka
Nikt mnie nie słyszy, choć krzyczę wewnątrz ścian
Mój głos uwięziony, stłumiony, niemy
Świat za szybą pędzi, nie czuje moich ran
Nie widzi duszy, co lęka się i drzemie 
A jednak ja tu jestem! Pulsuję pod powieką
Każde uderzenie serca to dowód, że trwam
Choć niewidzialna, choć odcięta rzeką
Ja tu jestem! 
Własny cień poznaję sama
Więc niechaj nicość dławi, niech przestrzeń nie ma granic
Mój niewidzialny krzyk, to moje "być"
Ja tu jestem! 
Pamiętaj o tym, losie, nic 
Nie zetrze śladu, dopóki chcę jeszcze żyć
Ja tu jestem! Ja tu jestem!!!!