Maska

 Maska

Rankiem ubieram uśmiech
Smutek zamykam w sobie
Nikt go nie zobaczy, jest mój

W kącie czai się lęk
Gotowy do gardła skoczyć
Bezsilność depcze po piętach
Lawiruję, by się im wymknąć

Wieczorem zdejmuję maskę
Dając upust łzom
Co będzie jutro?

Wiem…znów uśmiech ubiorę...