Bajka o tym, jak Gosia kozła pasała

Bajka o tym, jak Gosia kozła wypasała

Na Rzece Pokrzywnej

Jak „stół płaska woda”

Płynie więc dziarsko nasza załoga

Już po godzinie wszyscy mocno zgłodnieli

W Bąkowie na popas stanęli

I gdy sobie smacznie podjadali

Zabranymi za sobą przysmakami się delektowali

Krówkom za rzeką się przyglądali

Nagle zdziwienie na ich twarzach się maluje

Każdy oczy przeciera i bo ten widok ich szokuje

Gdy przez most idzie kozioł zaciekawiony

Nie zważając na przejeżdżające samochody

Przystań to miejsce dobrze mu znane

Podoba mu się,

Że tutaj budzi wielkie zainteresowanie

Nawet Agnieszka kozła dojrzała

I chociaż jedno zdjęcie zrobić mu chciała

A tu niespodzianka niemała

Bo to Gosia kozła nieswojego wypasała

I sama wokół niego z aparatem biegała

Znudzona dreptaniem

Przysiadła sobie na kajaku

Słoneczko pięknie świeci

Więc poleżałaby we własnym hamaku

Ale nie może bidulka nasza

Koziołka „swojego” musi wypasać

On trawkę bardzo lubi skubać

Szczęściarz, nie musi się przecież odchudzać

Brodę swą piękną i długą po ziemi ciąga

Ech, ten widok kobiece spojrzenia przyciąga

A On pręży grzbiet rozradowany

Kozioł wprost jak malowany

Lecz Gosia nie jest o niego zazdrosna wcale

Bo koziołek czuje się przy niej doskonale

Między kajakami dumnie kroczy

Żadna pokrzywa czy mięta

Smakiem go nie zaskoczy

Gosia tylko na niego zerka

Bo piesek Karo zbliża się

By pobawić z kozłem w berka

Pasie koziołka nasza Gosia

Widać, że to nie „Samosia”

Bo koziołkowi pozwala wszystko robić

Żeby nie musiał się bidulek daleko nachodzić

Masę zdjęć Gosia koziołkowi robi

A on nic z tego sobie nie robi

Spokojnie się pasie nasz koziołek

A Gosia bajeczkę o nim pisze,

Choć to nie z Pacanowa „Matołek”

Jak każda bajka i ta ma swój koniec

Bo nasza ekipa w drodze nie może polec

Więc czym prędzej się do kajaków spakowali

I koziołkowi z rzeczki pomachali