Dynie, moje dynie

Dynie, moje dynie

Patrzcie, patrzcie co się dzieje

Dynia z dynią w głos się śmieje

Idą w parze uśmiechnięte

Przez trawy w ogrodzie przerośnięte

Ze mnie się tak naśmiewają  

Bo trawa nieskoszona

A one swobodnie się na niej słaniają

Lecz nie sposób trawę kosić

Kiedy dynie wszędzie muszą się panoszyć

One różne przybierają formy

Odbiegające od kulistej swej normy

Każda chce być najpiękniejsza 

Z grona wyróżniona i nie najzwyklejsza

Biała dynia na prędce 

Do pergoli podąża 

W tak szybkim tempie 

Nikt już za nią nie nadąża

Wąsy swe długaśne skręca, wije

I marzy tylko

By wspiąć się na jakieś kije

A ta kształtem śmieszna taka?

Jakaś dziwna i nijaka

Do patisona się upodobniła

Mówi, że jest piękna

I ogród będzie zdobiła

Ta ma paski, jest zielona

I z arbuzem zaprzyjaźniona

Chce być długa, dłuższa, giga

Z dorodną cukinią więc się prześciga 

Choć to nie jest jej rodzina

A ta mała, pomarańczowa

Pod pomarszczoną skórką 

Głowy nie chowa

Nie jest to przecież owoc pomarańczy

Ona moc smaku kryje

I wśród traw tańczy

Jest też Biała 

Z brzuszkiem pękatym jak gruszka

Może więc wpadnie do mojego fartuszka

Myśli, że jest doskonała 

Chce żebym smaku jej popróbowała

A ta, piłka wielka taka

Jak globus ciekawa jest świata

Po ogródku wszędzie się kula

I z każdym chce grać w ”Zgaduj zgadula”

Patrzcie, patrzcie a tam coś leci

Ufo białe lecz nie świeci

Nieee, to dynia płaska jak talerz

Leży sobie na kamieniu

Czy Ty wiedziałeś 

W ogóle o jej istnieniu? 

Pod swoim liściem

Dynia żółta się chowa

Jest nieśmiała ale zdrowa

Też ma paski i kropeczki

Ta na oklaski czeka?

Czy też jest częścią tej bajeczki?

Jeszcze jedna jest pasiasta 

Lecz okrągła, żółta, gładka

Ona wciąż się śmieje czule

Myśli chyba że się rozczulę

I nie wyrwę jej z trawnika

Po którym z siostrami wciąż fika

A gdzieś tam, na skalniaku

Leży dynia

Zamiast w moim warzywniaku

Ona z góry zazdrośnie patrzy

Jak jej siostry piękne urosły

I Jak myślcie

Czy się złoszczę na te panny

Co ogródek mój zarosły?

Nieee, ja już sobie nożyk 

Na nie ostrzę

To już finał tej bajeczki

Moje dynie, koniec czasu

Na Wasze ploteczki

Zaraz wszystkie zbiorę do koszyka

Zrobię dekoracje, pyszne frytki, placki

I niech się cieszy rodzinna publika