Pomóż mi wstać!

Pomóż mi wstać!

Ten ból gdy NIE MOŻESZ NIC
Drżenie prawie bezwładnego ciała
Niemoc
Napięcie wszystkich mięśni
A we mnie wszystko gra

Ten ból gdy NIE MOGĘ NIC
Albo może właśnie NIC MOGĘ
Nie wiem już
Skurcz każdego mięśnia
I znowu ból
O nim mogłabym pisać wciąż 
I płakać przez całą noc 
NIE MOGĘ spać

Oczy wciąż zamknięte
Powieka ani drgnie
Kończyny bez czucia
Leżą płasko na białej pościeli 
Ból nie daje mi spać
Wokół kroki, piski i alarmy

A ja NIE MOGĘ stać

Cała krzyczę
Brak mi słów
Cisza tylko z moich ust
Łóżko wciąga
Coraz głębiej mnie
NIE MOGĘ NIC

Proszę, błagam pomóż mi wstać!