Zabierz mnie do domu
W duszy mojej wciąż gra muzyka
A mimo to wewnętrzny głos woła:
- zabierz mnie do domu!
Tu tlenu mi brak
Tu miejsca mi brak
Zamknięta w pokoju samotności
Tu miłości mi brak
Tu radości mi brak
Zniewolona chorobą wciąż
Chcę byś znów szeptał mi do ucha
I całował czule…
I znów jakiś głos w mojej głowie woła:
- zabierz mnie do domu!
W tęsknocie składam słowa
… słowa wyrwane z cierpienia niewoli
Które rozdzierają mi serce
A szept wyraża więcej niż krzyk
Czekam aż spotkam Cię wreszcie
Gdzie drzwi nie mają znaczenia
W domu, w którym brak zegarów
I tam gdzie nie pora na czasy pomiarów
Uśmiechem więc musnę Cię na powitanie
- Tylko zabierz mnie do domu Kochanie!
Już słyszę jak kubki dźwięczę rano
I mokną herbacianym szczęściem
W moim domu nawet meble oddychają miłością
A koty czekają z kocią radością
A jednak spójrz w moje niebo Kochanie
Nigdy nie było bardziej puste
… więc zabierz mnie do domu!!!
Z tęsknotą za domem, dn. 23.11.2019
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz