Lęk

Lęk

Wskazówki zegara zatrzymały się nagle
I pozostały w nicości roztargnienia
Nie wiedząc co począć powinny
Cofnąć się czy do przodu gnać?
Lęk

– Straszliwy kochanek, co mnie nęka
Zapomnieć o sobie nie pozwala 
Korzenie tak głęboko zapuścił
I smutną muzyką z uczuciami wciąż gra
Lęk

- Jest moim przekleństwem i siłą
Wpija się wciąż w mej duszy głębię
Sączy weń swój jad śmiertelny
Dotyk ma paraliżujący
Lęk – 

Zatruwa moje myśli bez litości 
Jak niewidzialny kat 
Wykonuje powoli okrutny wyrok
Chce skrócić mój żywot zalękniony i samotny
Lęk – 

Przerażenie, które przynosi ból
Bezgłośnym wołaniem wzywa pomocy
Żąda słów, których nie zdążę wypowiedzieć
Jest milczeniem wszystkich moich krzyków 
Lęk - 

Strach, który nie ma oczu
Boję się, że zawładnie mną bez powrotu
Więzi mnie przed ludźmi, słońcem, niebem, 
Tęczą, deszczem, chłodem i wybawieniem
Spóźniona czekam na... nigdy