Pałac w Damnicy

Pałac w Damnicy

Tyyyyle razy mieliśmy się wybrać do tego właśnie pałacu, aby go zobaczyć, ale jakoś nigdy nie starczyło nam czasu. Jednak to nie miał być główny cel naszych odwiedzin w Damnicy. Mieliśmy go zobaczyć raczej przy okazji. 

Naszym głównym punktem przyjazdu do Damnicy miała być świąteczna iluminacja, która co roku rozbłyska na posesji Pana Kazimierza Michonia z Damnicy.

To już rodzinna tradycja, która jest kultywowana każdego roku. Na to wydarzenie czeka zawsze kilkadziesiąt osób, nie tylko z Damnicy. Na miejscu nie może zabraknąć Mikołaja, smakołyków i wspólnego śpiewania kolęd. Podobnież, efekt zapiera dech w piersiach! 

W świątecznym okresie nie ma bardziej odwiedzanego miejsca w Damnicy! 

Wiele słyszeliśmy o tym wydarzeniu od znajomych, dlatego też mam nadzieję, że uda się w nim uczestniczyć w tym roku.

Pałac jest własnością Starostwa Powiatowego w Słupsku, siedziba Specjalnego Ośrodka Szkolno – Wychowawczego, (murowany z końca. XIXw., występujący w rejestrze pod poz. rej. A – 240),

 

Pałac w Damnicy należy do najciekawszych obiektów zabytkowych w miejscowości wraz z otaczającym go starym parkiem. Pałac zaprojektowany przez Gustawa Koehlbacha wybudowany został w latach 70-tych XIX w.; właścicielem był von Blankensee. W 1910 roku właścicielem pałacu został baron Karl von Gamp, który w 1890 roku ożenił się z Klarą, córką Fridricha Bayera, założyciela koncernu chemicznego produkującego między innymi aspirynę. To udział w dochodach tego przedsiębiorstwa pozwolił Karolowi i Klarze von Gamp na zakup majątku i inwestycję sporej fortuny Bayerów w pałac i jego otoczenie. Po śmierci Karola w 1918 roku majątkiem władała baronowa Klara von Gamp, a po jej zgonie w 1938 roku najstarsza córka wraz z mężem Karlem Armsterim byłym śpiewakiem operowym i malarzem amatorem. W latach 20-tych i 30-tych XX wieku częstym gościem w pałacu był niemiecki malarz ekspresjonista Max Pechstyin.

 Pałac ma złożoną bryłę z szeregiem wykuszy i występów, elewacje wschodnia i zachodnia są bogato zdobione, a od zachodu znajduje się taras z balustradą i zejście do parku. Główne wejście do pałacu prowadzi od strony wschodniej, wnętrza parteru mają charakter reprezentacyjny, piętra – mieszkalny, hall główny ma wystrój drewniany (fot.), w sali balowej plafon wyobrażający cztery pory roku (fot.), ściany pokryte kasetonami wypełnionymi tkaniną i lustrami, dawna palmiarnia wyłącznie wyłożona marmurem, jedno z pomieszczeń ma wystrój myśliwski. W otoczeniu pałacu jest park podworski.

Do dziś zachowały się w nim piękne stylowe pomieszczenia. Najpiękniejsze z nich to sala lustrzana. W marmurowej bibliotece rośnie 13-metrowej wysokości palma konopna. Przywieziono ją w 1919 r. z Palestyny na zamówienie ówczesnego  właściciela pałacu w Damnicy rodziny von Gamp. Palma jest najstarszą palmą z gatunku konopnych w Europie północnej.

W pałacu od 1945 roku mieściło się Nadleśnictwo Dębnica, później Technikum Melioracji Wodnej, a od 1955 roku Państwowy Zakład Wychowawczy (obecnie Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy). W dniu 19.07.1980 roku oddano do użytku przedszkole wybudowane na fundamentach przypałacowej pralni.

Cmentarz zwany leśnym, słynny ze stojącej na nim kiedyś rzeźby „nieugięty”, położony jest nad zakolem rzeczki Charstnicy. Został całkowicie zdewastowany. Z kaplicy grobowej, gdzie spoczywały prochy jednej z gałęzi rodów Puttkamerów, pozostał tylko wykop i resztki fundamentów. O jego istnieniu świadczą dziś słupy bramne i pojedyncze, ziemne groby.

Rzeczki Charstnica